درباره ویروس هرپس اسبی EHV بیشتر بدانیم
هرپس اسبی EHV
ویروس هرپس اسبی به ویروسهای هرپسویریده تعلق دارد. هرپسویریده ها از جمله ویروسهایی هستند که به ویروسهای دی.ان.آ معروفند. هرپس اسبی از خانواده الفا هرپسویریده میباشد. این ویروسها در انسان و حیوان تولید بیماری مینماید.
(EHV1, EHV2,EHV3, EHV4,EHV5) پنج گونه آلفا هرپسوریده وجود دارد که در اسبها تولید بیماری مینماید.
از این میان بیشترین توجه معطوف به تیپ 1 و 4 این بیماری میباشد که نوع شدید بیماری را در اسب ایجاد میکند. هر دو تیپ مرتبط به یک ویروس هستند اما بعنوان دو ویروس بررسی میگردند. تیپ 1 در اسبهای سراسر جهان دیده میشود و قبلا بعنوان ویروس سقط جنین اسب شناخته میشد. علاوه بر اینکه اثر این ویروس بر تولید مثل اسب شناخته شده است، همچنین میتواند بیماریهای تنفسی وعصبی ایجاد کند.
تیپ 4 ( معروف به رینو پنومی اسبی) سبب التهاب مخاط بینی و ریه ها میگردد و بیشتر میان کره ها و اسبهای یکساله رویت میگردد. تیپ 4 این ویروس علاوه بر اینکه غالبا سبب بیماری ریوی میگردد، سقط جنین و بیماریهای عصبی را نیز سبب میگردد.
تیپ 2 و5 در اکثر اسبها یافت میشود و بندرت سبب بیماری میگردد، اگرچه با ورم ملتحمه چشم و بیماریهای تنفسی همراه است.
تیپ 3 ویروس میتواند سبب بیماریهای مقاربتی گردد که این امر بسیار نادر است و سبب مرگ نمیگردد و نیاز به درمان ندارد.
شکل(1)ویروس هرپس
علایم بالینی:
دوره نهفتگی ویروس بین 2 تا 10 روز متغیر است.علایم تنفسی تیپهای 1 و 4 شامل تب بین 102 تا 107 درجه فارنهایت بمدت 1-7 روز، سرفه، بی حالی و افسردگی، بی اشتهایی و پس زدن غذا و ترشحات بینی میباشد. سقط جنین در ماههای 7-11 بارداری رخ میدهد و درحدود 2 تا 12 هفته پس از ابتلا به بیماری اتفاق می افتد. شواهدی مبنی بر آسیب دیدگی دستگاه تناسلی مادیان وجود ندارد و مادیان توان بارداری خود را در آینده از دست نخواهد داد.نشانه های بیماری عصبی تیپ 1 و 4 شامل ناهماهنگی خفیف در حرکت،فلج اندام حرکتی تحتانی، خوابیدن و ناتوانی از جا بلند شدن، ناتوانی در کنترل مثانه و عملکرد دم و کاهش حس در پوست نواحی دم و اندام حرکت تحتانی میباشند.
انتقال بیماری:
انتقال بیماری با تماس مستقیم دو اسب ( تنفس و ترشحات بینی) رخ میدهد یا بصورت غیر مستقیم از طریق ظروف، پوشش و جل وهمچنین ترشحات بینی اسب میباشد. انتقال میتواند از طریق تماس با جنین سقط شده،ترشحات جفت و یا تماس با جفت دفع شده از حیوان آلوده باشد. به دنبال عفونت اسب حامل بیماری نهفته میگردد، ویروس بر اثر استرس و یا دوزهای بالای کورتیکو استروئید فعال گردد.
تشخیص:
پس از تشخیص علایم مشخصه بیماری، دامپزشک با سواب از نازوفارنکس اسب نمونه برداری کند و یا با آزمایش خون و یا از جنین سقط شده نمونه بافتی برداشت گردد.
شکل(2) جنین سقط شده بر اثر بیماری هرپس
پیشگیری:
این بیماری از طریق هوا منتقل میگردد. ذرات حاوی ویروس تا حدود 35 پا منتقل میگردند. از روشهای پیشگیری می توان واکسیناسیون، جداسازی و ضدعفونی کردن محل و وسایل را عنوان نمود.
جدا سازی و قرنطینه اسبهای جدید و یا اسبهایی که از مسابقات بازگشته اند تا حد زیادی میتواند از انتشار بیماری جلوگیری نماید. مدت زمان جداسازی جهت پیشگیری در مورد اسبهای جدید و یا اسبهایی که از مسابقه بازگشته اند (درحالتی که بیماری شیوع پیدا نکرده و منظور پیشگیری از بیماری احتمالی باشد) مدت 7 روز است. جداسازی اسبهایی که از مسابقات و یا نمایشهایی که در آن بیماری دیده شده باشد حدود 21 روز میباشد. اسبهای بیمار حداقل 30 روز قرنطینه شوند.
این ویروس توسط مواد ضد عفونی کننده از بین میرود بنابراین ضدعفونی اصطبلها، محیط و وسایل (کفش و چکمه) سبب از بین رفتن ویروس و پیشگیری از بیماری میگردد.
گرد آورندگان: فرامرز باب الحوائجی و شهرزاد خرم نژادیان
منابع:
– Tonya Randall, Equine Herpes Virus: Types, Treatment and Prevention,www.barrelhorsenews.com.
– Jenifer Nadeau, Effective Horse Management – Fifth in the Horse Health Series, Equine Herpesvirus, fact sheet, Department of Animal Science, University of Connecticut.
– Lutz S. Goehring, A critical view on Equine Herpesvirus-1 and on Equine Herpesvirus-associated Myeloencephalopathy (EHM), Colorado State university.
– http://www2.ca.uky.edu
