استاد علی اکبر رضایی

استاد علی اکبر رضایی بی شک یکی از پیشکسوتان اسطوره ای سوارکاری ایران است و با سبک منحصر به فرد خود طی سالیان متمادی افتخارات متعددی را کسب نموده است.

ایشان در آذر ماه سال 1317 چشم به جهان گشودند.

علی رضایی سوارکاری را از سن 6 سالگی نزد پدر بزرگوار خود (عبدالحسین رضایی) با یک پونی به مالکیت گلنار بختیار آغاز نموده و توانسته در سن 9 سالگی با خشن ترین اسب ها در باشگاه شهدا (فرح آباد سابق) سواری کند و در سن 11 سالگی همراه با ترکمن ها در باشگاه جلالیه در مسابقات کورس با سیلمی عربی به نام غُراب شرکت کند.

اولین اسبی که به عنوان هدیه به ارزش 130 تومان دریافت نموده یک نریان از نژاد چناران به نام قربان کوثری بوده که با آن در مسابقات اسبدوانی شرکت می نمود.

به گفته ایشان در آن زمان موانعی جهت تمرینات پرش وجود نداشته و ایشان به دلیل علاقه به پرش یک نردبان را به دست 2 نفر می دادند و با بالا و پایین کردن آن توسط همان 2 نفر ارتفاع آنرا تغییر می دادند و از روی آن پرش می کردند و یا با پرش کردن از پتو با حداقل امکانات به تمرین پرش با اسب می پرداختند و شرایط حال حاضر از جهت مانژ، موانع، لوازم سوارکاری و حتی اسب ها با آن زمان قابل مقایسه نیست.

ایشان گفتند در آن زمان افرادی همچون شاطری، تیموری، امیری، قهرمانی، سرهنگ نشاطی، تیموریان، سرهنگ محجوب، سرهنگ اشکان، علیرضا اویسی و عباس آریا از سوارکاران مطرح پرش بوده اند.

یکی از افتخارات علی رضایی کسب عنوان مقام قهرمانی در اولین کاپ آریامهر می باشد؛ همچنین وی در مسابقات پرش با اسب که در ورزشگاه آزادی برگزار شده بود با وجود حضور 12 اسب و سوارکار برتر از سایر نقاط دنیا و نیز 15 شرکت کننده از ایران توانسته مقام چهارم و نیز ششم این مسابقات را کسب نماید.

علی رضایی در سن 19 سالگی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج 3 فرزند به نام های آذر، اشرف و افشین است.

وی از خاطرات خود گفت که در یک مسابقه بزرگ به دلیل نداشتن اسب مجبور شد با یک اسب کالسکه در مسابقه شرکت نماید و با وجود اینکه یک مانع را انداخت به دلیل آنکه مسئولین را متحیر کرد به او جایزه ویژه ای اعطا نمودند.

علی رضایی نه تنها در رشته پرش با اسب و اسبدوانی توانسته خوش بدرخشد، بلکه در مسابقات چوگان و سواری خوبی هم افتخارات زیادی را کسب نموده است تا آنجا که توانست هندیکاپ 3 را در چوگان از آن خود نماید.

این استاد بزرگوار بزرگترین افتخار ورزشی خود را کسب عنوان قهرمانی در مسابقات اسبدوانی و دریافت 40 سکه تمام پهلوی در سن 26 سالگی می داند.

این استاد ارجمند طی سوارکاری در سالیان متمادی حوادث متعددی را پشت سر گذاشت که منجر به شکستگی در اعضای بدن ایشان شد؛ از جمله این شکستگی ها موارد زیر می باشد:

2 بار شکستگی روی سر

2 بار شکستگی پیشانی

1 بار شکستگی بینی

1 بار شکستگی فک پایین

2 بار شکستگی دنده های جلو

1 بار شکستگی دنده پشت

3 بار شکستگی ستون فقرات

1 بار شکستگی ران راست

1 بار شکستگی زانوی راست

2 بار شکستگی قلم پای راست

5 بار شکستگی قلم پای چپ

3 بار شکستگی انگشتان پای چپ

4 عدد دندان های جلو

1 بار شکستگی مچ پای راست

اسامی برخی از شاگردان ایشان به شرح زیر می باشد:

عزت وجدانی، حسین کریمی مجذوب، رضا هداوند، رضا کاشانی، کاظم وجدانی، اسفندیار هوشمند، یونس حسنلو، رضا قدیری، تقی گلدوست، حسن پورحیدری، بهمن علیاری، تیمور رضاخانلو، منوچهر صالحی، امیر هوشمند، امیر کلانتری، فرزین فتحعلیزاده، یاسر هاشمی، خداداد اصلانی، کریم اصغری، علیرضا خوشدل، حسام زندیه، وحید آل اسحاق، علیرضا اسدی، بهروز وزیری، رضا توکلی، محسن ذاکری، جلال حیدریان، ابوالفضل محمدزاده، محمد گرایلی، بهرام وجدانی، افشین رضایی، حسین مرادی، گلناز بختیار، اشرف رضایی، شهرزاد امیراصلانی، المیرا، سولماز و سروناز مستجاب الدعوه، ندا اردلان، سپیده و سحر صالحی، آتوشا نصیری، فروزان بری، غزال و الهام شکوری، فرزانه مظفری، مهسا سرلک، الناز تقی پور و …

روحش شاد و یادش گرامی باد…

سردبیر:بهزاد حاجی کندی