مازیار جمشیدخانی: رخشان رادپور یک هنرمند است

مازیار جمشیدخانی که در دو سال گذشته قهرمانی مسابقات استاد نشاطی را کسب نموده بود، امسال شانس قهرمانی 3 دوره پیاپی از این رقابت ها را با ایستادن در جایگاه نایب قهرمانی از دست داد.

مازیار جمشیدخانی در گفتگو با پدوک گفت:

هیأت سوارکاری استان تهران همچون سال های گذشته سنت برگزاری مسابقات یادواره استاد بزرگوار اسماعیل نشاطی را حفظ نمود و نهایت سعی و تلاش خود را برای برگزاری هرچه باشکوه تر این مسابقات انجام داد.

درخصوص طراحی مسیر این مسابقات بویژه در فینال، باید بگویم یکی از زیباترین و فنی ترین مسیرهایی بود که تا به حال دیدم و رخشان رادپور را یک هنرمند می دانم؛ چراکه با طراحی یک مسیر برنامه ریزی شده و سنگین توانست ضمن حفظ جان و سلامتی سوارکاران و اسب ها آنها را در آزمایشات سخت و فنی قرار دهد. نکته جالب اینجا بود که در این طراحی مسیر مانع خاصی بعنوان تله وجود نداشت و قبل از مسابقه من این موضوع را با شاگردانم در میان گذاشته بودم و آنها هم آماری از خطاهای موانع تهیه کردند و در آخر دیدم که همه موانع از سوارکاران خطا گرفتند و همیشه رخشان رادپور با این ویژگی های منحصر به فردش ما را شوکه می کند.

وی گفت: مسابقات جام نشاطی برای من و برای خیلی از سوارکاران از اهمیت ویژه ای برخوردار است شاید به اندازه قهرمانی کشور.

مازیار در ادامه گفت: کاوه فربود بسیار خوب سواری کرد و اسب مناسبی هم داشت و کسب عنوان قهرمانی را به او تبریک می گویم. خودم و اسبم هم در شرایط خیلی خوبی بودیم و استحقاق مقام اول را داشتیم اما ترتیب ورود من در وسط لیست بی خطاهای راند دوم و همچنین ناهمواری زمین مسابقه که بعد از موانع 2 و 4 راند دوم که باعث رو رفتن اسبم و به هم ریختن تمرکز من شد، همگی دست به دست داد تا به اصطلاح این روز، روز من نباشد و کاپ قهرمانی را در آزمون جا بگذارم. اما در کل از همه چیز راضی هستم و مهم این است که سعی خودم را کردم.

وی همچنین افزود: کادر فنی مسابقات سالهاست که تجربه می کنند و در این مسابقه هم با پختگی همیشگی عمل کردند و هر روز در حال پیشرفت هستند و زحمات زیادی می کشند.

مازیار جمشیدخانی در پایان حضور سرکار خانم نشاطی و همسر گرامیشان آقای مهندس مختاری و نیز شاگردان واقعی استاد نشاطی را در این مسابقات ستود و گفت باید با ادامه دادن راه، سبک زندگی، روش آموزش، مناعت و اخلاق آن استاد بزرگوار یاد ایشان را همواره زنده نگه داریم اگرچه مثل ایشان به این راحتی تکرار شدنی نیست و نخواهد بود.